Ο, περίπου 650 μέτρων σε διάμετρο, κρατήρας της φωτογραφίας είναι σχετικά πρόσφατος, όπως υποδηλώνει το οξύ χείλος του και το μη διαβρωμένο παρουσιαστικό του. Το υλικό, πού εκτοξεύθηκε από την πρόσκρουση, επίσης είναι σημάδι του νεαρού της ηλικίας του, αφού φαίνετια να καλύπτει τους προϋπάρχοντες κρατήρες και ξεχωρίζει 'πάνω στο αρχαιότερο υπόβαθρο.

Όμως κάτι άλλο είναι, πού κάνει την ποδιά των συντριμάτων γύρω απ' αυτόν τον κρατήρα ενδιαφέρουσα: Είναι ασύμμετρη, σε σχήμα πεταλούδας, πού σημαίνει ότι το περισσότερο υλικό εκτοξεύθηκε κατά μήκος μιάς κατεύθυνσης και αρκετά λιγότερο εκτοξεύθηκε κατά μήκος της κάθετης στην προηγούμενη κατεύθυνση.

Αυτού του είδους οι ποδιές υποδηλώνουν ότι το μετέωρο, πού δημιούργησε τον κρατήρα, χτύπησε τον πλανήτη λοξά. Όταν συμβαίνει αυτό, το σχήμα του κρατήρα πού δημιουργείται είναι συνήθως ελλειπτικό, αν και σχηματίζονται και κυκλικοί κρατήρες στις πλάγιες προσκρούσεις. Αυτό όμως, πού είναι η υπογραφή της πλάγιας πρόσκρουσης, είναι η εκτόξευση της μεγάλης μάζας των υλικών της πρόσκρουσης κάθετα στην κατεύθυνση της πορείας του μετεώρου. Πολύ λιγότερο υλικό εκτοξεύεται κατά μήκος της κατεύθυνσης της πρόσκρουσης.

Τέτοια λοξά μετεωρικά χτυπήματα είναι σπάνια, έτσι ένας τόσο πρόσφατος κρατήρας από πλάγια πρόσκρουση, όπως αυτός, είναι ένας ελκυστικός στόχος γιά μελέτη.

Απόδοση στα ελληνικά: Αριστείδης Σκουρτόπουλος